Rachunek przepływów pieniężnych

1. Rachunek zysków i strat a rachunek przepływów pieniężnych.

Zgodnie z zasadą memoriałową obowiązującą w rachunkowości przychody i odpowiadające im kwoty rejestrowane są w momencie transakcji. Rachunek zysków i strat musi zawierać wszystkie przychody i koszty możliwe do przypisania danemu okresowi zgodnie z zasadą współmierności.

Uznanie za przychód lub koszt nie jest równoznaczne z rzeczywistym wpływem lub wydatkiem.

Przychody i koszty mogą być również rozliczane na podstawie otrzymanej i wydatkowanej gotówki (zgodnie z zasadą kasową).

Konsekwencja stosowania zasady kasowej i memoriałowej jest fakt, że zysk netto nie pokrywa się z ilością gotówki w danym roku obrotowym. Nie ma dowodów przemawiających zdecydowanie na korzyść jednej czy drugiej metody. W praktyce sporządza się rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych.

2. Metody

Spotyka się różne standardy sporządzania rachunku przepływów pieniężnych. Ich wspólna cecha to ujęcie przepływów pieniężnych według trzech rodzajów działalności gospodarczej:

·         operacyjnej

·         inwestycyjnej

·         finansowej

Wyróżniamy dwie metody liczenia przepływów pieniężnych:

·         bezpośrednią

·         pośrednia

2.1 Metoda bezpośredia.

Zgodna z zasadą kasową polega na sumowaniu wszystkich kwot wpływów i wydatków i obliczaniu różnicy między nimi na koniec roku obrachunkowego. Saldo końcowe jest saldem początkowym roku następnego.

2.1.1 Metoda bezpośrednia – zalety.

·         łatwość i czytelność informacji (podawane są dokładne kwoty wywów (od odbiorców) i wydatków (na rzecz dostawców).

·         możliwa weryfikacja poszczególnych kwoty pieniężnych

·         wskazanie rozbieżności pomiędzy wygenerowaną gotówką a zaksięgowanym zyskiem netto

·       możliwość planowania przyszłych przepływów pieniężnych

2.1.2 Metoda bezpośrednia – wady

·         jednostronne ujęcie przepływów pieniężnych (rejestrowane są tylko z punktu widzenia podmiotów gospodarczych z otoczen ia zewnętrznego przedsiębiorstwa

2.2 Metoda pośredia.

Nawiązuje do zysku netto, który jest korygowany tak aby saldo końcowe było identyczne jak w przypadku metody bezpośredniej. Różnice w stosunku do metody bezpośredniej wynikają z rozbieżności kwot z działalności operacyjnej. Dla działalności inwestycyjnej i finansowej kwoty te są takie same.

2.2.1 Metoda pośrednia – zalety.

·         większe znaczenie w praktyce

·         zawarcie w jednym dokumencie informacji o zmianach w bilansie i czynnikach kształtujących wynik finansowy

·         umożliwienie identyfikacji wpływów i wydatków pieniężnych z punktu widzenia przedmiotowego – rzeczowego

2.2.2 Metoda pośrednia – wady.

·         złożoność i mała czytelność dla osób “niewtajemniczonych”

3. Standardy – wzory rachunku przepływów pieniężnych.

·         suma wyniku finansowego i amortyzacji (stosowany do badania opłacalności projektów inwestycyjnych; uproszczone podejście ze względu na charakter prognostyczny i długie okresy czasu)

·         suma wyniku finansowego, przyrostu rezerw z zysku oraz inych kosztów niepieniężnych (nie będących wydatkami) nie jest jesszcze kompletne ponieważ nie uwzględnia korekt dotyczących przychodów niepieniężnych

·         pełna formuła zawiera

·         wynik finansowy

·         zmianę stanu środków pieniężnych w roku obrotowym (przepływy finansowe z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej)

·         środki pieniężne na początek roku obrotowego

4. Uproszczony schemat rachunku przepływów pieniężnych